شهرضا از ديرباز به عنوان يكي از مراكز مهد صنعت سفال و سراميك در كشور مطرح بوده و عنوان شهرملی سفال را به خود اختصاص داده است.
پیشینه هنر سفالگري در شهرضا به قرن دوم هجری برمی گردد و در دوره صفویه این هنر در شهرضا رونق گرفت. دوران پهلوی اوج شکوفایی هنر سفالگری شهرضا بود به نحوی که کارگاه های تولیدی این شهر مملو از کارگران و خریداران این هنر سنتی بود.
۷۰ درصد از خاک زمین‌های شهرضا برای ساخت سفال مناسب است و سال ۹۶ هم به عنوان شهر ملی سفال معرفی شد.
لعاب فیروزه ای شهرضا و طرح گل و ماهی حاصل خلاقیت هنرمندان این دیار بوده که اين نتیجه تلاش سفالگران به نام و هنرمندي است كه دست ساخته هاي آنها امروزه در جهان خودنمایي مي كند.
هنرمنداني چون استاد علي فخار باشي، استاد علی اصغر فخار ، استاد محمدباقر سهیلی و استاد حسين بهاري. نام استادان حاج عباس، يحيي و رحمت ا.. سهيلي در شهرضا یادآور نوآوری این سه برادر هنرمند در تبدیل سفال سنتي به سراميك است که بیش از ۵۰ سال از این نو آوری می گذرد.
انجمن سفال و سرامیک شهرستان شهرضا تابستان 1399 با ۴۲ عضو رسمی راه اندازی شد و زیر نظر هیئت مدیره منتخب فعالیت خود را آغاز کرد.
برگزاری و حضور در نمایشگاه‌های مختلف شهرستانی، استانی، ملی و بین المللی، برگزاری کارگاه‌ها و کلاس‌های آموزشی مرتبط با حوزه سفال و سرامیک، برگزاری همایش‌های مناسب و معرفی توانمندیهای شهرستان و تجلیل از پیشکسوتان سفال، حفظ و نگهداری شرایط موجود به خصوص کارگاه‌های سنتی سفال و حمایت در راستای مرمت و بازسازی کارگاه‌های سنتی و معرفی این کارگاه‌ها بااستفاده از تابلو‌های شهری ازجمله اهداف تشکیل این انجمن است.
در اردیبهشت ۱۴۰۰ حذف یارانه دولتی بیمه، منجر به کاهش تعداد کارگاه‌ها و کارگران سفال شهرضا شد.
در ده سال گذشته تعداد کارگاه‌های فعال سفال شهرضا از ۱۰۰ به ۳۰ کارگاه کاهش یافته و مسئولان ضروری است با حمایت از این تولیدکنندگان به احیای این هنر – صنعت قدیمی کمک کنند.