امروزه ظروف غذاخوری و پخت و پز، با انواع مصالحی همانند فلز، پلاستیک، کریستال، سفال، سرامیک و چینی ساخته می‌شوند. استفاده از ظروف فلزی در بلندمدت، باعث بروز بیماری‌های خطرناکی می‌شود. چرا که در هنگام استفاده از این ظروف برای پخت و پز یا سرو غذا، مقداری از فلز به مواد غذایی سرایت می‌کند. بنابراین با توجه به توصیه اکید کارشناسان تغذیه، بهتر است بطور کلی استفاده از ظروف فلزی کنار گذاشته شود یا حداقل استفاده از آنها، مستمر و دائم نباشد.
علاوه بر این، مصرف آب در ظرف‌های (بطری و کلمن) پلاستیکی، به دلیل وجود مواد شیمیایی، برای بدن مضر است. این ظروف همچنین باعث اختلال در روند سوخت و ساز بدن و کاهش تستسرون می‌شوند.
ظروف سفالی که به دو دسته‌ی کلی لعاب‌دار و بدون لعاب تقسیم می‌شوند، بخش بزرگی از مشکلات ظروف نام‌برده را حل کرده‌اند. البته باید به این نکته توجه کنید که سفال‌های لعاب‌دار، برای پخت و پز و سرو غذا و نوع بدون لعاب آن برای نگهداری مایعات، مثل آب، ساخته می‌شود. برای همین است که می‌گوییم دانستن طرز استفاده از ظروف سفالی، اهمیت بسیار ویژه‌ای برای بهبود خواصشان و عملکرد بهتر آنها می‌باشد.
این ظروف، خاصیتی قلیایی دارند که با تعدیل خاصیت اسیدی غذا به حفظ سطح PH آب کمک می‌کنند. این موضوع به تنهایی، باعث بهبود عملکرد دستگاه گوارش می‌شود.
نگهداری آب در کوزه سفالی و استفاده از آن در پارچ و لیوان‌های سفالی، علاوه بر حفظ طعم طبیعی آب، از کاهش تستسرون و اختلال سوخت و ساز بدن جلوگیری می‌کند. کوزه سفالی همچنین به عنوان بهترین تصفیه‌کننده طبیعی آب شناخته می‌شود و سموم موجود در آب را به خوبی دفع می‌کند.